Reifen[]
Verb[]
Teidform | Person | Wordform |
---|---|---|
Præsens | ic | reife |
þu | reifst | |
he, scie, it | reifþ | |
Præteritum | ic | raf |
Partizip II | geriffen | |
Subjunktiv II | ic | ræfe |
Imperativ | Singular | reif |
Plural | reifeþ | |
Helpsverb | haben | |
Alle oðeren Formen: reifen (Dekleinung) |
Utspræke[]
IPA: /'raɪ̭vən/, Præteritum /'rɑːf/, Partizip II /gə'rɪfən/, Imperative /'raɪ̭f/, Subjunktiv II /'rɛːvə/
Silbe-Dælung[]
- raɪ̭·vən, rɑːf, ge·rɪ·fən
Mænung[]
- to cliefen sum Þing, to breken in fele Dæle.